هر سال نوروز دوست دارم به سال قبل نگاهی کنم. انگار زمان مناسبی هست برای دوباره فکر کردن به خودم و نیازهای برآورده شده و نشدهام. سال 99 برای من سال سختی بود. از جنبههای مختلف که نگاهش میکنم، دردهای زیادی رو تجربه کردم که یه بازههای فلجم کرد، به این معنا که با خودم مرتبط نبودم و احساس ناامیدی، گیجی، خستگی، غمگینی و استیصال رو تجربه کردم.
· اینکه تونستم بعد از تصادف شدیدی که برادرم داشت ازش حمایت کنم، و نیازم به عشق، ارتباط و غنی کردن زندگی دیگران رو برآورده کنم، برام خوشایند بود.
· اینکه وقتی بیماری کرونا به خونمون اومد، حمایت کردم، نیازم به سلامتی، غنی کردن زندگی دیگران و ارتباط رو برآورده کرد.
· اینکه تونستم تو محل کار داوطلبانهام تو جلسات حل اختلاف شرکت کنم، برام مراقبت از خود و اصالت و صلح رو برآورده کرد.
· اینکه تو محل کارم از یکی از عزیزترین دوستام و شریکم جدا شدم و انتخاب کردم جدایی زرافهای داشته باشم، برام مراقبت از خود بود.
· اینکه تو حوزه ی کاریم تو دوره آموزشی شرکت کردم، برام رشد و بهره وری داشت و انگار احساس امیدواری به آینده رو تو وجودم زنده نگه داشت.
· اینکه با دوستای زبان زندگیم مرتبط بودم برام معنا و رشد به همراه داشت و احساس تنهاییم رو کمتر کرد.
· اینکه تونستم برای پایان نامه ام برنامهریزی کنم و تلاشم بر جبران باشه برام ارزش برای خود و یادگیری داشت.
· اینکه تونستم با شاگردای هفت هشت ساله سال قبلم ارتباطم رو حفظ کنم برام معنا و ارزشمندی به همراه داشت.
· اینکه تونستم از خانواده ام با سر زدن بهشون تو اندازه خودم حمایت کنم، برام معنا به همراه داشت.
عملکردهای دیگه ای هم داشتم که نیازهای مختلفی رو ازم برآورده کرد و البته نیازهایی هم دیده نشد، که بخشی از اونها رو به خاطر نیازم به حریم نمینویسم. ولی این سال سخت که انگار بیشتر از نصف روزاش رو با احساس استرس، خستگی، تنهایی، غم و احساسهای ناخوشاید دیگه گذروندم هم گذشت. رضایت دارم از هر چه بوده و نبوده و امیدوارم اگر سال دیگهای در کار بود برام و تونستم از خودم بگم، این احساس رضایت بیشتر باشه.
من با نوشتن نیازهایی که با عملکردم برآورده کردم، احساس سبکی دارم، اگر دوست داشتید شما هم از نیازهای برآورده شده و نشدهتون بنویسید.
سعید
پنج فروردین 1400
تجربههایی که در وبسایت «زبانزندگی» ارتباطیبدونخشونت - باشتراک گذاشته میشود؛ تجربهی عملی کاربرد زبانزندگی با درک نگارندهاست و نه یکمثال آموزشی.